АНД МИНЬ ЯРИВ

Атлантын далайн хөвөөнөөс анд минь ярилаа
“Атаат хямрал болж байна, Аагий найз нь түгшиж байна
Том даргын охин энд, хөгшин нөхөртөө зодуулж байна
Тоймгүй сайхан л даа – Америк, гэхдээ нэг юм асууя:

Гантулга маань эх орныхоо ган тулга л болж явна уу
Мөнхбаяр түмнийхээ мөнх баярын төлөө л бичнэм үү
Ганболд улс гэрийнхээ ган болд багана нь болов уу
Галав юүлсэн ч та нар наанаа хамт л байнам уу

Бат-Амгалан байгаа цагт эх орон минь бат амгалан байх биз ээ
Буянбадрах буй цагт нутагт минь буян л бадрах буй заа
Одонтөрийн Монголд маань одон адил төр нь гэрэлтэнэ ээ
Сэргэлэнгийн улсад сэргэлэн өглөө нь, түгээмэл гэгээрнэ ээ

Ганзориг маань эрэмгий улсдаа ган зоригоо өгч л буй
Сүхээ байгаа хойно, эх нутаг гал алдахгүй, өгсч л буй
Баасан мэт аятай өдөр гэрэл сайхан байна уу
Хүрэл, эрдэнэ, цог заяат баатрууд нь улсаа хамгаалж л сууна уу

Үгүй дутуугүй орон болохоор та нар минь алзахгүй ээ
Үүрд хамтдаа байдаг болохоороо жаргал дутахгүй ээ
Монголын бүх юм цугтаа цагт хямрал юу ч биш ээ
Морьтой заяа тань намайг алтан гэрэл болгомуй” гэв ээ